Klientea (latinez: sing. cliens, pl. clientes, "esaneko, obediente, meneko, agindupeko" esan nahi du), antzinako Erromako gizartean, bere burua patronus (latinez: sing. patronus, pl. patroni, "babesle, defentsari") baten bapespean jartzen zuen gizon askea zen, klientela (clientela) edo patronatu (patrocinium) izeneko erakunde sozialearen baitan. Estatus desberdineko bi pertsona jartzen ziren harremanetan eta elkarri zerbitzuak trukatzen zizkioten[1].
Dioniso Halikarnasokoaren testuak[2], erromatarren konstituzio zaharrenean patrizio eta klienteen arteko harremanak deskribatzen zituenak, oso modu idealizatuan irudikatzen ditu: bi aldeen arteko onginahia hainbestekoa zen, non bakoitzak bestea ez gainditzeko ahalegina egiten baitzuen[1].
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search